SENİ SEVMİŞTİM SERSERİM - Seni sevdikçe...

Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir.
Güven, mutluluk, şefkattir.
Arkadaşlarına destek olmak ve nefretin yerine sevgiyi koymaktır.

Hayat;
Kıskançlığı yenmek, önemsemeyi öğrenmek ve güven geliştirmektir.
Ne dediğin ve ne demek istediğindir.
İnsanların sahip olduklarını değil,
kendilerini olduğu gibi görmektir.
Her şeyden önemlisi hayatı, başkalarının hayatını olumlu
yönde etkilemek için kullanmayı seçmektir.
İşte hayat bu seçimden ibarettir.
İnsanların en acizi dost edinemeyen,
ondan daha acizi ise dost kaybedendir

""DOSTSUZ UMUTSUZ "kalmammak dılıgıyle.....

Gözlerim mühürlü,

Kelepçeli bileklerim.

Yokluğun varlığına karışmakta,

Paslı çivileri öpen soğuk duvarlarda.

Abanoz bir masanın üstü,

Kaybedilmiş bir aşkın belgelrini taşıyor.

Masa benden çok daha cesur ve güçlü,

belki de çok daha özgür.

Yüzmde avucum bastırdıkça gözlerime,

İçime akıyor yaşlar.

Ellerim titriyor,ağlayamıyorum,

Dirseklrim dağlıyor ayaklarımı.

Kalemim;

İlaç çeken şırınganın soğukkanlı vaziyetine benzercesine,

Çekiyor kanımı,kanım mürekkebim.

ve kalemimle,sana senin duymayacagın şekilde sesleniyorum.

İsmini verdiğim çiçeklere,denizlere, yıldızlara,

seni hatırlatırcasına bakıyorum.

Yüzün hala avucumda oysa,saçların aynı mis kokusu,

ellerin aynı zerafette ellerim de

Ve hala tenim teninde hissediyor çocuksu ürpertiyi.

Duygu sadece bir isim değil,

seninle bürünüyor bir kimliğe.

Kelepçeli ellerim,gözlerim mühürlü,

Dilim ipotekli,

Hacze verilmiş bedenim.

Sürgün,senden uzak her mesafe,

Beni sana getiren yollar memleketim.

"Ben seni ölene dek seveceğim"

BEN SENİ SEVDİKÇE ÖLMEYECEĞİM...